In mijn mailbox kwam een berichtje binnen van auteur Tirza Kingma met de vraag of ik het leuk zou vinden om haar boek, Het kan niet altijd zomer zijn, te lezen en te recenseren. Daar zeg ik niet snel nee tegen. We hebben nog even over en weer gemaild, want zij heeft ook les gehad bij de Schrijversacademie. Super leuk!
De volgende dag lag haar boek al op de deurmat.
‘Daan bleef meer dan vier uur weg en vertelde me bij thuiskomst met een bezweet hoofd dat ik de volgende dag naar het strand ging. ‘Om te resetten.’
Korte inhoud
Venna heeft het prima voor elkaar; een lieve man genaamd Daan, twee leuke dochters en een baan als decaan op een school. Toch is ze niet gelukkig.
Steeds vaker heeft ze ruzie met Daan en haar leven lijkt een opeenstapeling van taken. Ze moet van alles, maar wil eigenlijk niets. Daarnaast voelt ze zich vaak onbekwaam en onbegrepen.
Als Venna in contact komt met een therapeut gaat ze nadenken over haar toekomst. In plaats van te doen wat er van haar gevraagd wordt, denkt ze na over wat zij zelf zou willen.
Dan neemt ze een radicale beslissing en dat neemt niet iedereen haar in dank af…
Mijn mening
Het is altijd leuk om nieuwe Nederlandse auteurs te leren kennen. Ik lees graag boeken van buitenlandse schrijvers, maar probeer ook zo veel mogelijk Nederlandse schrijvers een podium te geven. Daarom vond ik het extra leuk dat Tirza Kingma mij een berichtje stuurde.
Het kan niet altijd zomer zijn is een roman en het verhaal speelt zich af in Nederland. Het boek heeft een mooie kaft waar goed over nagedacht is. Het oogt zomers en ik denk dat veel mensen dit boek oppakken als ze het zien liggen. De titel is een mooie verwijzing naar het boek; het leven is niet altijd rozegeur en maneschijn. Daarnaast vind ik de titel ook interessant. Het roept vragen op.
Het verhaal dat vertelt wordt, is herkenbaar en echt en daarmee bedoel ik dat ik meteen geloof dat heel veel mensen zichzelf in Venna herkennen. Het leven raast als een sneltrein voorbij en soms moet je even aan de noodrem trekken en jezelf afvragen of je gelukkig bent. Sommige mensen zullen dit echt wel doen zo nu en dan, maar ik geloof ook wel dat er mensen zijn die dit vergeten. Tirza maakt het bespreekbaar en ik denk dat de lezers van dit boek bij zichzelf te rade zullen gaan.
Ondanks dat het herkenbaar en echt is, vond ik het verhaal niet spannend. Tegelijkertijd vraag ik me af of dit nodig is, omdat de boodschap wel krachtig naar voren komt. Het enige nadeel is wel dat ik het boek makkelijk opzij kon leggen, want het hield mij niet in zijn greep. Door de schrijfstijl van Tirza pakte ik het boek wel weer snel op.
Haar schrijfstijl is namelijk erg prettig om te lezen. Ze gebruikt geen lastige woorden of zinnen en het tempo zat er lekker in. Doordat het boek erg realistisch is, leest het makkelijk weg. Tirza weet precies op welke momenten ze moet versnellen en vertragen en dat maakt het boek nooit langdradig.
Venna is in het boek de belangrijkste hoofdpersoon. Als lezer leer je haar goed kennen en weet je wat ze voelt en denkt. Ik zie haar voor me als een zenuwachtig persoon, maar door het boek heen leer je dat ze zo niet overkomt op de andere personages. Belangrijke bijpersonen zijn Daan, Winston en haar twee kinderen, maar zij worden minder uitgewerkt. Voor dit verhaal is dat prima.
Raad ik Het kan niet altijd zomer zijn aan? Ja, ik denk het wel. Persoonlijk vind ik de boodschap die het boek geeft erg belangrijk, omdat ik daar zelf ook vaak mee bezig ben. Verwacht alleen geen spannende roman, maar eerder een realistisch verhaal.
Liefs!
