In mijn boekenkast staan alle boeken van M.J. Arlidge prachtig op een rij en toen Oog om oog uitkwam, rende ik al snel naar de boekwinkel. Kan Arlidge mijn hart nog steeds sneller laten kloppen?
‘Courtney Turner woont tegenwoordig onder de naam Sharon Wall op Meadows Lane 24, Colchester, C01 1AP.
Mike keek vol ongeloof naar het bericht, zijn hart sloeg op hol.’
Flaptekst
‘Zes criminelen in Engeland hebben nadat ze hun straf hebben uitgezeten anonimiteit verkregen. Door de ongelooflijke wreedheden uit hun verleden leek een nieuwe start en re-integratie onmogelijk, totdat de overheid besloot hun een tweede kans te geven: elk van hen kreeg een nieuwe identiteit, in een nieuwe stad, met een nieuwe baan – en niemand die het ooit te weten zou komen. Althans, dat dacht men.
Olivia werkt bij de reclassering en begeleidt gevangenen bij hun herintreding in de maatschappij. Maar als de ware identiteit van haar ex-gevangenen wordt gelekt aan de familie van het slachtoffer maakt Olivia kennis met de meest duistere kanten van de mens. Want de familieleden willen allemaal, stuk voor stuk, gerechtigheid voor het onrecht dat hun geliefden jaren geleden is aangedaan. En zeg nou eerlijk, wie zou er geen wraak willen voor een onvergeeflijke daad?’
Mijn mening
Je herkent een boek van M.J. Arlidge uit duizenden. De titels verwijzen altijd naar een kinderliedje of naar een bekende uitdrukking en de boeken hebben altijd dezelfde uitstraling. De titel staat met grote letters op het omslag en de achtergrond is vaak duister. Ik vind het heel fijn dat hij zijn eigenheid kan blijven vasthouden na zeventien boeken.
Oog om oog is een standalone en staat dus helemaal los van de Helen Grace-serie. Het is een flink boek, bijna zeshonderd pagina’s, en is verdeeld in 141 hoofdstukken. In elk hoofdstuk volgen we een ander personage en dat zijn we gewend van Arlidge. Ik moest wel even wennen aan de hoeveelheid personages, maar al snel heb je iedere personage in beeld.
Arlidge durft met Oog om oog een gewaagd onderwerp te bespreken. Als jouw dochter vermoord wordt, sta je dan voor jezelf in als je weet waar de moordenaar woont? Een vraagstuk waar niemand gelijk het antwoord op weet, denk ik.
We lezen de verhalen van de moordenaars, maar ook van de nabestaanden en van de mensen bij de reclassering. Alle kanten worden in dit boek belicht en beschreven. Het blijft natuurlijk fictie en Arlidge weet hier weer een enorm spannende thriller van te maken. Wel met een serieus tintje, want het heeft me op sommige momenten wel even aan het denken gezet.
De schrijfstijl van deze auteur vind ik echt heel goed. Hij heeft dit keer veel woorden op papier gezet, maar het boek leest alsnog als een trein. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat het spannend blijft en dat het tempo in het verhaal hoog is. Ook heeft het lang geduurd voordat ik wist wie er achter de bekendmaking van de moordenaars zat, dus ook dat heeft hij weer goed voor elkaar.
M.J. Arlidge blijft één van mijn favoriete schrijvers en met Oog om oog laat hij precies weer zien waarom. Hij durft moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken en weet mijn aandacht altijd vast te houden. Op naar de volgende!
Liefs!
2 reacties
Ondanks dat het veel hoofdpersonen zijn, ben ik toch wel benieuwd. Arlidge is ook zeker een van mijn favoriete schrijvers. Dus hij blijft lekker op mijn leeslijst staan!
Zijn boeken zijn inderdaad spannend en goed geschreven. Ik ben wel weer benieuwd!