De laatste editie van Gewoon Iloon schrijft… schreef ik in april. Vanaf dat moment is er heel erg veel gebeurd en staat mijn leven redelijk op z’n kop. Een eigen keuze, maar dat maakt het niet minder heftig. Tijd voor een nieuwe update.
Het verdriet
Ik heb dit stukje tekst al op meerdere manieren proberen te schrijven, maar ik weet de juiste woorden niet helemaal te vinden. De afgelopen vijf maanden waren bijzonder heftig en ik heb meer gehuild in deze maanden dan in de rest van mijn leven. Ik wil er inhoudelijk niet teveel over kwijt, maar een relatiebreuk is pijnlijk, moeilijk en verdrietig. Het was mijn keuze, maar dat maakt het absoluut niet makkelijker. Er zijn nog steeds veel moeilijke dagen en die laat ik ook maar gewoon op me afkomen.
Afscheid
Ik weet van mezelf dat ik het moeilijk vind om afscheid te nemen van mensen, van dieren en soms zelfs van plekken. En als ik iets veel heb moeten doen de afgelopen maanden…
Het huis is verkocht, ik heb de diertjes niet elke dag meer om me heen en de mensen die zo normaal waren in je leven zijn er niet elke dag meer. En laten we het vooral niet over Luna hebben, want dan komen de tranen als vanzelf. Gelukkig kan ik elke week met haar wandelen en kroelen.
Gewoon even Iloon
Op dit moment ben ik gewoon even Ilona aan het zijn. Ik heb maanden het gevoel gehad dat ik bij iedereen verantwoording af moest leggen voor mijn keuzes en dat ik dingen goed te maken had. Dat gevoel zat waarschijnlijk vooral bij mij, maar ik heb mezelf regelmatig voorbij gerend. De laatste weken zoek ik de rust op, ren ik even niet meer en kies ik meer voor mezelf. Even luisteren naar wat ik zelf nodig heb in plaats van voor anderen te willen zorgen. Dat doet me op dit moment goed.
De blog
Van mei tot augustus lag mijn blog stil en op vakantie ben ik langzaamaan het schrijven weer op gaan pakken. Ik heb vaak gedacht om mijn blog te laten voor wat het was, maar ik ben zo blij dat ik weer een paar keer per week aan het schrijven ben. Een echt ritme heb ik nog niet echt gevonden, maar dat komt waarschijnlijk vanzelf weer. Ik ben jou in ieder geval dankbaar dat je er nog bent en de moeite neemt om mijn artikelen te lezen. Dankjewel!
De toekomst
Tussen al het verdriet door was daar ook Jeroen. Hij is al een paar keer genoemd in De week in foto’s en misschien ben je hem stiekem al op een foto tegengekomen. Jeroen en ik hebben het heel erg leuk samen en je zal hem vaker tegen gaan komen op mijn blog. Een goede introductie vond ik nu dus wel op zijn plaats.
En de verdere toekomst? Geen idee. Ik leef op dit moment een beetje van dag tot dag en ik ga er vanuit dat de glitters vanzelf weer zullen komen ✨.
Einde nieuwsbrief
Dit was Gewoon Iloon schrijft… een nieuwe update. Een update vol emoties, maar ook die mogen er zijn.
Liefs ❤️.
Eén reactie
Wat moet het een lastige periode voor je zijn geweest. Ook al heb je er een nieuwe steun bij. Ik hoop dat je beetje bij beetje het kunt verwerken en je steeds wat beter voelt.