Op vakantie wil ik vaak wachten met recensies schrijven totdat ik weer thuis ben, maar De kliniek van Helen Fields heeft mijn leesdip in één keer weggejaagd en nu wil ik zelfs graag over dit boek schrijven. Dit verhaal wil je lezen!
‘En op dat moment was Connies vermogen om dat werk te doen, haar gave om mensen te lezen, alles voor haar. Het enige wat tussen haar en Tara’s baby lag, was een instelling vol veroordeelde seriemoordenaars en psychopaten.’
Flaptekst
‘Op de gesloten afdeling van een extra beveiligde inrichting voor geesteszieke criminelen doorsnijdt een schreeuw de stilte van de nacht. De volgende ochtend wordt het lichaam van een verpleegkundige gevonden en blijkt haar dochtertje ontvoerd. De tijd dringt, want het kleine meisje kan maar een paar dagen overleven zonder medische zorg.
Forensisch psycholoog dr. Connie Woolwine staat bekend om haar vermogen zich in te leven in de psyche van moordenaars, en om haar goede daderprofielen. Nu moet ze als psychiater undercover gaan tussen de gevaarlijkste mannen ter wereld en haar unieke talent gebruiken om het meisje te vinden voordat het te laat is…’
Mijn mening
Zoals altijd zien de boeken van Helen Fields eruit als echte thrillers. De titel maakt nieuwsgierig en het omslag is duister. De titel is misschien niet origineel bedacht, maar toch vind ik hem erg goed. Waarschijnlijk omdat het veel vertelt over het boek en eigenlijk ook nog helemaal niets.
Helen Fields is bekend van haar fantastische Callanach-serie. Ondertussen heeft ze al tien boeken geschreven en haar elfde boek moet nog vertaald worden. Haar thrillers zijn eng, spannend, bizar en ongelooflijk goed. Mocht je haar nog niet kennen dan raad ik je aan om snel een boek van haar op te pakken. (Ja, ik ben groot fan.)
De kliniek van Helen Fields is vanaf de eerste pagina spannend. Er komen meerdere seriemoordenaars in dit verhaal naar voren en hun verhalen worden bijzonder gedetailleerd beschreven. Om te gruwelen, maar toch blijf je als lezer lezen. Daarnaast ben je als lezer ook constant aan het zoeken naar de daadwerkelijke dader, maar de schrijver weet hoe ze dat lang verborgen moet houden.
Ik hoef je niet te vertellen dat deze auteur weet hoe ze een boek moet schrijven. Mike vond het op een gegeven moment vervelend worden dat ik alleen maar zat te lezen. Ik wilde gewoon niet stoppen, terwijl ik op het moment eigenlijk (te) weinig lees. Het verhaal blijft constant spannend en het tempo is erg hoog. Ik houd ervan.
Zijn er dan geen negatieve punten te benoemen? Nee, sorry. Ik kan alleen zeggen dat het boek veel te snel uit was en dat ik nu alweer uitkijk naar haar volgende verhaal in deze Conny Woolwine-serie. Als je van thrillers houdt dan weet ik zeker dat je van dit verhaal gaat smullen.
Ik heb genoten van De kliniek van Helen Fields. Misschien vind je mij te enthousiast, maar dat ben ik ook echt. Ik lees vaak goede thrillers, maar ik vond dit boek uitzonderlijk. Misschien ook iets voor jou?
Liefs!
2 reacties
Dit klinkt als een tof boek. Ik zet hem gewoon weer op mijn leeslijst! Toevallig gisteren nog in de kringloop een boek van M.J. Arlidge gekocht.
Wat heerlijk om zo’n boek te vinden dat je helemaal meesleept in het verhaal!