Helen Fields is bekend van haar fantastische Callanach-serie, maar afgelopen maand kwam haar eerste stand alone uit: De schaduwman. Op Instagram waren de geluiden niet heel positief en dat maakte mij weer erg nieuwsgierig.
‘De laatste adem die hij haar hoorde uitstoten, was een onmenselijk gereutel. Hij verlangde ernaar haar te troosten, haar te zeggen dat het hem speet. Hij had zoveel met haar willen doen en het was allemaal afschuwelijk verkeerd gegaan.’
Flaptekst
‘Elspeth zit opgesloten op de bovenste verdieping van een huis, waarvan de ramen zijn dichtgemetseld. Ze weet niet waar ze is en ze weet niet waarom ze wordt vastgehouden. Wat ze wél weet is dat een man haar heeft ontvoerd, en hij laat haar niet gaan. Ze zint op een ontsnapping uit deze nachtmerrie, voordat de schaduwman meer slachtoffers maakt. Maar ze moet voorzichtig zijn, want hij houdt alles in de gaten en hij is op zoek naar het volgende…
Forensisch psycholoog Connie Woolwine en inspecteur Brodie Baarda worden op de zaak gezet en zij ontdekken dat de ontvoering van Elspeth slechts het topje van de ijsberg is. Woolwine en Baarda moeten alles op alles zetten om de dader te vinden.
Mijn mening
Van de Callanach-serie zijn we gewend dat de boeken een witte voorkant hebben, bloedspetters bevatten én een voorwerp dat verwijst naar het verhaal. De schaduwman heeft juist een donkere omslag, maar ook hier verwijst een voorwerp (de rozen) naar het verhaal. Als je dit boek ziet dan weet je meteen dat het een thriller is.
De titel verwijst naar de dader. Hij is er wel, maar je ziet hem niet.
Eerlijk? Voor mijn gevoel ben ik echt lang met De schaduwman van Helen Fields bezig geweest en dat is vaak geen goed teken. Ik ben gewend dat ik de boeken van Fields niet opzij kan leggen, maar dit boek kon ik makkelijk naast me neerleggen. Toch heb ik het boek wel met plezier gelezen.
We weten van deze auteur dat ze ontzettend goed kan schijven. Haar taalgebruik is beeldend en haar beschrijvingen zijn levensecht en gedetailleerd. Het verhaal van De schaduwman is minder spannend dan haar andere boeken, maar als lezer leef je ook meer mee met de dader dan dat we gewend zijn. Ik had echt een beetje medelijden met die arme man.
De personages zijn goed uitgewerkt en je weet precies voldoende over de hoofdpersonen en de bijpersonen. Ik vond vooral de dader en Connie, forensisch psycholoog, fascinerende karakters. Het tempo van het verhaal had wat mij betreft iets hoger gemogen en dat is ook de reden dat ik het boek vaak makkelijk opzij kon leggen.
De schaduwman van Helen Fields is een ander soort thriller dan we van haar gewend zijn, maar het is absoluut geen slecht boek. Als liefhebber van psychologische thrillers is dit boek absoluut een aanrader.
Liefs!
Eén reactie
Ik heb nog niks van deze serie gelezen, maar ik geloof wel dat er iets van op mijn ebook staat. Ben er altijd wel erg benieuwd naar!