Lezen gaat op het moment niet vanzelf. Normaal gesproken lees ik een boek per week, maar ik heb over Dwaalspoor van Robert Bryndza een maand gedaan. Dat zegt iets over mij, maar misschien ook wel iets over het boek.
‘Toen Janey Robert eindelijk durfde aan te kijken, was zijn hele gezicht veranderd. Hij zag er ineens uit als een hongerige wolf.’
Flaptekst
‘Toen Janey Macklin in 1988 verdween in een louche buurt van Londen werd na een vluchtig onderzoek haar zaak gesloten. Er was immers geen lichaam en er waren geen getuigen. Nu, dertig jaar later, is privédetective Kate Marshall door een true crime-podcast benaderd met de intrigerende vraag: wat als Janey vermoord was door Peter Conway, de beruchte Nine Elms-kannibaal? Het kan de lucratiefste klus uit Kates carrière worden, maar tegen welke prijs? Ze moet er een gruwelijk en ingewikkeld verleden voor opdiepen dat ze liever zou vergeten.
Terwijl Kate en haar partner Tristan King’s Cross afspeuren, stuurt iedere aanwijzing hen een andere richting op. De laatste persoon die Janey levend heeft gezien is al berecht, veroordeeld en vrijgesproken van de moord. Bovendien verkeert Peter Conway in slechte gezondheid.
Lukt het Tristan en Kate zich door clandestiene telefoontjes, tientallen jaren oude geheimen en verouderd DNA-bewijs heen te worstelen om de verdwijning van Janey op te lossen? Of blijft ze een van de talloze vermiste personen in Londen, voor altijd verloren in de tijd?’
Mijn mening
Ik heb bijna alle boeken van Robert Bryndza gelezen, want ik ben groot fan van deze auteur. Zijn boeken zijn erg herkenbaar, omdat hij een eigen stijl heeft ontwikkeld. Zijn naam staat in grote letters op het omslag en de titel bestaat (bijna) altijd uit twee woorden.
De titel Dwaalspoor past goed bij het verhaal, omdat Kate en Tristan inderdaad op een dwaalspoor worden gezet. Natuurlijk ga ik verder niets verklappen…
Het eerste boek in de Kate Marshall-serie, Zonder gezicht, vond ik niet fantastisch. Daarna werd deze serie eigenlijk alleen maar beter tot nu toe. Dwaalspoor vind ik namelijk niet het beste boek van Robert Bryndza.
Het verhaal zit redelijk goed in elkaar en alle personages zijn weer goed neergezet. Bryndza laat al zijn personages wel echt tot leven komen. Maar was deze thriller echt spannend? Ik vond van niet en dat heb ik gemist. Normaal gesproken wil ik blijven lezen, maar dit boek kon ik makkelijk naast me neerleggen. Dat is nooit een goed teken.
Mijn verwachting van een nieuwe Bryndza ligt best wel hoog, omdat zijn werk normaal gesproken altijd erg goed is. Eigenlijk weet je dan ook wel dat er een keer een boek zal zijn waar je minder enthousiast over bent. Is dit een slecht verhaal? Absoluut niet, maar ook niet het beste werk van de auteur.
Dwaalspoor van Robert Bryndza is een vermakelijke thriller, maar misschien iets minder goed dan dat je van hem gewend bent. Toch kijk ik uit naar het volgende deel in de Kate Marshall-serie, omdat ik weet dat ik daar vast weer van zal smullen.
Liefs!
2 reacties
Soms is het inderdaad ook weleens ‘de schuld’ van het boek of de schrijver als het lezen niet goed wilt lukken. Dat heb ik ook besloten. Het ligt niet altijd aan de lezer.
Wat jammer dat het niet was wat je verwachtte. Hopelijk is het volgende boek wat je gaat lezen een stuk leuker!