Jojo Moyes is één van mijn favoriete auteurs (ja, ik heb er nogal wat ondertussen). Voor jou was het eerste boek dat ik van haar las en sindsdien heeft zij mijn hart gestolen. Wij samen vind ik een van haar bravere boeken, maar toch bleef dit verhaal mij boeien.
‘Deze laatste familiefoto is het eerste wat ze ’s ochtends en het laatste wat ze ’s avonds ziet en hoewel ze weet dat ze hem beter kan neerzetten op een plek waar hij haar dag niet kleurt, komt het om de een of andere reden nog niet bij haar op om hem in de lade te leggen.’
Flaptekst
‘Lila dacht dat ze haar happy end al gevonden had: een tevreden man, twee prachtige kinderen en een mooie carrière als schrijver van relatiehulpboeken. Maar als ze erop terugkijkt kan ze alleen maar lachen om haar adviezen. Dat haar eigen huwelijk niet goed meer was merkte ze pas toen het te laat was…
Nu krijgt haar ex-man een kind met een ander, haar tienerdochter praat niet meer met haar en sinds haar moeders dood woont haar stiefvader Bill bij hun in. Als dan ook Gene, haar echte vader, op de stoep staat is de chaos compleet.
En dan heeft Lila behalve gedoe tussen twee vaders, ook nog eens gedoe tussen twee nieuwe mannen…’
Mijn mening
Ik kan niet zeggen dat de omslagen van de boeken van Jojo Moyes een soort thema hebben, want ze zijn eigenlijk allemaal anders. Met zo’n bekende naam in de boekenwereld is dat misschien ook helemaal niet nodig.
De titel, Wij samen, verwijst, volgens mij, naar allerlei relaties binnen het boek. De relatie van Lila met haar kinderen, met Bill, met Gene, met Dan, met Jensen en met Gabriel. Ik vind de titel daarom ook mooi gevonden, ook al is hij ook vrij simpel.
Jojo Moyes heeft met Wij samen een vrij braaf boek geschreven, maar het verhaal zal wel heel herkenbaar zijn voor veel mensen. Hoe pak je je leven weer op na een scheiding? Hoe zorg je dat je alle ballen hoog kan houden als alleenstaande moeder? Wanneer besluit je weer te daten en hoe werkt dat tegenwoordig eigenlijk?
Ik bleef dit boek met plezier lezen, ondanks dat het verhaal soms een beetje stilstond. Het is voor mij moeilijk om onder woorden te brengen waarom het mij toch lukte om geboeid te blijven, maar waarschijnlijk heeft het met de fijne schrijfstijl van de auteur te maken en mijn nieuwsgierigheid naar het einde van het verhaal. Daarnaast heeft Jojo Moyes mij nog nooit teleurgesteld, dus weet ik dat ik door moet lezen.
De hoofdpersoon, Lila, vind ik leuk. Ze is zoekende, maar niet per se onzeker en heeft best wel wat pit in zich. Daarnaast zijn alle mensen om haar heen erg kleurrijk en hebben ze allemaal hun eigen functie in dit boek. Om Gene kon ik enorm lachen, met Bill had ik soms wat medelijden en Celie was een puber zoals ik ze zo vaak zie op mijn werk. Fijn dat alles zo realistisch beschreven is.
Wij samen van Jojo Moyes is een roman die eigenlijk een beetje door kabbelt. Misschien niet spannend en dramatisch, maar wel herkenbaar en interessant. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Misschien iets voor jou?
Liefs!
