Mijn e-reader en ik zijn op het moment hele dikke vrienden. Soms heb ik van die periodes dat ik veel met mijn e-reader lees en zo weer maanden niet. Op dit moment wel en er staan nog genoeg boeken op die ik niet heb gelezen. Zo ook Echte liefde vind je in de boekhandel van Veronica Henry.
” ‘Ik ga er namens jou voor zorgen,’ had ze gezegd. ‘Ik zal ervoor zorgen dat hij nooit zijn deuren zal hoeven sluiten, niet zolang ik leef.’ “
Flaptekst
Nightingale Books, aan de hoofdstraat van een Engels stadje, is een droom voor de echte boekenliefhebber. Emilia Nightingale heeft het echter moeilijk en de verleiding om de winkel te verkopen is groot.
Maar ze heeft haar pas overleden en zeer geliefde vader beloofd dat ze zijn werk zou voortzetten. Ook de klanten willen graag dat de boekwinkel blijft.
Sarah Basildon, de eigenaresse van Landgoed Peasebrook, kwam vaak haar hart uitstorten. Of had zij ook een andere reden om langs te komen?
Gelukkig heeft Emilia naast beste vriendin Andrea en collega Dave ook heel veel aan Marlowe, een goede vriend van haar vader – die een stuk jonger blijkt te zijn dan ze dacht…
Mijn mening
Zoals je misschien wel ziet, heb ik de inhoud dit keer niet zelf geschreven maar de flaptekst van het boek gebruikt. Dit komt omdat ik daar een beetje mee aan het worstelen was. Er gebeurt zoveel in dit boek en ook nog bij allerlei verschillende mensen dat ik een samenvatting schrijven best lastig vond. Dan maar een keertje zo.
Ik was door mijn boeken aan het bladeren op mijn e-reader en kwam dit boek tegen. Een boek met als titel Echte liefde vind je in de boekhandel kan je toch niet laten liggen als boekenworm? Mijn keuze was snel gemaakt.
Veronica Henry is voor mij een onbekende auteur, maar ik vond haar schrijfstijl meteen erg prettig. Ze schrijft vlot, blijft niet te lang hangen bij gebeurtenissen, maar blijft wel zorgen voor spanning in het verhaal. Ze gebruikt geen moeilijk taalgebruik, ondanks dat het verhaal wel lastig was soms.
Hoezo lastig, hoor ik je denken. In het boek draait het eigenlijk om de overleden vader van Emilia: Julius. Alle personen die in het boek voorkomen hebben op de één of andere manier te maken gehad met de boekwinkel en Julius. Dat zorgt ervoor dat je in het boek veel verschillende verhalen leest, waardoor het soms even niet goed te volgen is. Je moet als lezer in ieder geval erg goed kunnen schakelen. Tijdens het lezen vallen steeds meer puzzelstukjes in elkaar, dus het wordt wel steeds wat duidelijker.
Ergens vond ik dat schakelen wel interessant, maar aan de andere kant blijven de personages wat aan de oppervlakte. Persoonlijk had ik veel meer van Emilia willen weten bijvoorbeeld. Toch zorgen al die verhalen wel voor een mooi geheel (zelfs achteraf blijft het lastig =) ).
Is dit boek een aanrader? Ja, ik vind van wel, maar de structuur van het verhaal moet wel bij je passen. Er is heel goed over het verhaal nagedacht en de achterliggende gedachte van het verhaal is mooi. Alle losse knoopjes worden tijdens het lezen aan elkaar geknoopt en dat doet Veronica Henry erg goed. Een roman waarbij je soms even na moet denken, maar zeker de moeite waard.
Liefs!
