Pas geleden verraste mijn vriendinnetje Vera mij met een cadeautje: het prachtige boek De jongen, de mol, de vos en het paard.
Een heel ander boek dan dat ik gewend ben, want er staan meer tekeningen in dan tekst. Wel een pareltje om in de kast te hebben staan. Wil je meer weten? Kom, ik vertel je erover.
” ‘Wat lijkt jou de grootste tijdverspilling?’
‘Jezelf met anderen vergelijken,’ zei de mol. “
Korte inhoud
De jongen, de mol, de vos en het paard gaat over een bijzondere vriendschap tussen een jongen en drie dieren. Door middel van prachtige illustraties en mooie teksten zet de schrijver/illustrator je aan het denken over het leven.
Mijn mening
Misschien wel het lastigste aan dit boek is er een recensie over schrijven, omdat het totaal anders is als waar ik normaal gesproken over schrijf. Ik ga zeker mijn best doen.
Charlie Mackesy geeft in zijn voorwoord al aan dat dit boek gelezen kan worden door mensen van acht jaar, maar ook door mensen van tachtig jaar. Dat klopt, al zal het door kinderen heel anders gelezen worden dan door volwassenen. Dat geeft niet, want dit boek zal met je meegroeien en elke keer dat je het oppakt zal je weer iets nieuws leren.
Het boek zit vol levenslessen en prachtige tekeningen. Eerst zijn de jongen en de mol samen, daarna komt de vos erbij en als laatst het paard. Zij hebben allemaal een andere kijk op het leven door wie ze zijn en wat ze hebben meegemaakt. Samen praten ze over belangrijke onderwerpen, zoals angst, verdriet en liefde.
‘Degene die je het moeilijkst kunt vergeven ben je vaak zelf.’
De jongen, de mol, de vos en het paard is een boek dat je pakt als je motivatie nodig hebt, verdrietig bent of een slechte dag hebt. Het is daarnaast een prachtig cadeau om aan iemand te geven. Ondanks dat het een ander soort boek is dan ik gewend ben, krijgt hij een speciaal plekje in mijn boekenkast.
Leuk weetje: Arthur Japin heeft dit boek vertaald en ik vind dat hij dat heel erg goed heeft gedaan.
Liefs!
P.S. Dankjewel, lieve Vera!
