Auteur Iris Visser benaderde mij via Instagram met de vraag of ik haar boek Bij Kennis wilde lezen en recenseren. Ik vind het belangrijk dat Nederlandse schrijvers vaker een podium krijgen en ik had een goed gevoel bij Iris, dus ik heb meteen ja gezegd.
Deze week heb ik Bij Kennis uitgelezen en ik vertel je graag wat ik van het boek vond.
“De knappe dokter is geen vreemde: ik zou die heldere, priemende ogen uit duizenden herkennen.“
Korte inhoud
Julia belandt in het ziekenhuis met een gebroken been en, terwijl haar vloggende broertje alles filmt, verklaart ze (onder invloed van teveel pijnstillers) de liefde aan haar knappe dokter Thomas.
Ze schaamt zich kapot en nu kan heel Nederland ook nog op YouTube zien wat ze gedaan heeft.
Thomas en Julia hebben een verleden samen, maar na een verschrikkelijke ruzie hebben ze elkaar al jaren niet gezien.
Nu ze elkaar in het ziekenhuis hebben gezien, komen ze elkaar opeens meer tegen en Julia weet niet goed wat ze hiermee aan moet.
Langzaamaan lijken ze weer vrienden te worden, maar het blijft een beetje ingewikkeld.
Kunnen ze vrienden blijven of vervallen ze in oude patronen?
Mijn mening
Iris Visser is voor mij een nieuwe naam in de boekenwereld, maar toen ze vroeg of ik haar boek wilde lezen hoefde ik niet lang na te denken. Ik had haar boek graag eerder willen lezen, maar door de drukte is dat helaas niet gelukt. Mijn recensie komt ook iets later dan gepland, maar Iris was hier ook erg vrij in. Fijn!
Al vanaf het eerste moment vond ik het boek erg leuk. Het boek begon met Julia die het filmpje van haar broertje terugkeek waarin ze de liefde verklaarde aan de knappe dokter Thomas. De toon werd meteen gezet en het was meteen grappig. Ik vond Julia ook gelijk een leuk mens.
Het boek is best wel voorspelbaar, maar in een feelgoodboek vind ik dat helemaal niet erg. Iris zorgt ervoor dat je als lezer Julia en Thomas steeds beter leert kennen, omdat er af en toe een terugblik is naar hun jeugd. Ik vond dat een goede toevoeging in dit boek, omdat je als lezer het verhaal dan ook beter begreep. De opbouw van deze terugblikken was erg goed, omdat je met vragen bleef zitten en je daardoor graag verder wilde lezen.
Ook de bijpersonen pasten goed in het verhaal. Marjolein, de beste vriendin van Julia, stond altijd voor haar klaar en floot Julia soms terug. Haar collega Olivier was een goedzak met wie ze lekker kon kletsen en Jurriaan was de leuke buurman. Al deze personen werden precies goed genoeg uitgewerkt.
Het verhaal is lekker vlot geschreven en daar ben ik dol op. Er zit een goede dosis humor in het boek en een beetje vrouwelijk drama. Gelukkig weet je eigenlijk al aan het begin dat het uiteindelijk allemaal goed af zal lopen, dus een beetje drama mag er dan wel in zitten.
Ik vond dit boek fijn om te lezen. Het is geen moeilijk boek, je hoeft er niet echt bij na te denken en ik denk dat we dat soort boeken op dit moment nodig hebben. Als je van feelgoodboeken houdt dan mag je dit boek zeker op je lijstje zetten. Kerst komt er gelukkig al snel aan.
Iris, heel erg bedankt dat ik je boek mocht lezen. Je hebt meerdere keren een lach op mijn gezicht getoverd.
Liefs!
2 reacties
Jaaa mee eens! Een heerlijk wegdroomboek!
Ja, zo fijn!