Pas geleden heb je mijn recensie kunnen lezen van Dert13n van Steve Cavanagh. Ik was aangenaam verrast door dat boek, want wat kan Steve Cavanagh schrijven. Het volgende deel van de Eddie Flynn-serie liet niet lang op zich wachten: Fiftyfifty. Ik heb het gekocht en gelezen en ik zal je vertellen wat ik van dit boek vind en of ik nog steeds zo onder de indruk van deze schrijver ben.
“Nu bevond ze zich op een politiebureau en werd haar een moord die ze had gepleegd ten laste gelegd. Ze was precies waar ze wilde zijn. Waar ze had gepland te zijn.“
Korte inhoud
Eddie Flynn wordt getipt om naar het politiebureau te komen. Een oud-burgemeester van New York is vermoord en één van de twee dochters moet de moordenaar zijn. Maar wie?
De twee zussen Sofia en Alexandra Avellino waren allebei in het huis van hun vader toen hij vermoord werd, ze hebben allebei 911 gebeld en geven elkaar de schuld.
Ondanks dat Sofia psychisch de zwakste van de twee zussen is, gelooft Eddie haar en wil hij haar verdediging op zich nemen.
Kate Brooks is nog een onervaren advocaat, maar heeft op een slimme manier Alexandra overtuigt en mag haar gaan verdedigen. Ze vindt het doodeng, maar is niet van plan om zich onder te laten sneeuwen.
De rechtzaak begint al snel en beide advocaten pakken het slim aan, maar lijken niet verder te komen. Ondertussen worden er getuigen vermist en vermoord. Ook Eddie krijgt het zwaar te verduren, maar hij blijft doorzetten om ervoor te zorgen dat de dader achter slot en grendel komt te zitten.
Al snel blijkt dat Kate en Eddie elkaar nodig hebben om zo een eerlijk proces te krijgen. Uiteindelijk komt er een veroordeling en wordt één van de zussen als dader aangewezen. Maar is de zaak dan ook gesloten?
Mijn mening
Ik ga het niet spannend maken, want ik ben echt fan van deze schrijver geworden. Ik vond het te vroeg om dat te roepen na Dert13n (dat was mijn eerste kennismaking met Steve Cavanagh), maar na dit boek ben ik ervan overtuigd. Wat een talent heeft deze man.
Zonder een letter gelezen te hebben vond ik de omslag van het boek al interessant. De titel spreekt me aan, de omslag, maar ook de rode randen van het papier. Wat een plaatje. Als je dan de flaptekst leest, moet je wel nieuwsgierig worden.
Het verhaal is ijzersterk en (weer) heel goed in elkaar gezet. Je wisselt per hoofdstuk van personage en dat zorgt ervoor dat het verhaal spannend blijft. Vooral de hoofdstukjes geschreven door de dader zijn steengoed. Tot op het laatste moment heb je geen idee wie van de twee de dader is, al heb je wel elke keer één van de zussen in je hoofd zitten. Fantastisch!
Kate Brooks is een nieuw personage in het boek, samen met haar rechterhand Bloch. Leuk dat er een vrouwelijke advocaat is en dat zij op een gegeven moment samenwerkt met Eddie. Ze is onervaren in het vak en maakt af en toe beginnersfoutjes, maar Eddie is wel echt onder de indruk van haar en als hij dat is dan is de lezer dat ook.
De schrijfstijl van Cavanagh is niet moeilijk, maar hij probeert het soms wel wat ingewikkeld te maken. Er stonden zinnen in het boek die ik twee keer heb moeten lezen. Niet omdat ik het niet begreep, maar omdat ik de link even goed moest leggen. Je hersenen moeten soms ook even aan het werk. Cavanagh schrijft vlot, er zit soms best wat humor in en door de korte hoofdstukken leest het makkelijk weg.
Sommige stukken in het boek zijn best gruwelijk, maar ik heb nog niet de drang gehad om mijn ogen dicht te doen of een stuk over te slaan. Het is misschien niet fraai wat je als lezer leest, maar nog redelijk goed te doen. Er zitten ook niet heel veel van die heftige stukken in gelukkig.
Ik ben meer dan een week in Fiftyfifty bezig geweest en dat is best lang voor mijn doen, maar ik heb wat minder tijd om te lezen op het moment. Als ik de ruimte zou hebben gehad dan had ik dit boek veel sneller uit willen lezen. Het is vanaf de eerste tot en met de laatste bladzijde spannend. Iedereen die van thrillers houdt en nog geen boek van Steve Cavanagh gelezen heeft, raad ik zeker aan om dat te gaan doen. Ik beloof je dat je er geen spijt van krijgt.
Liefs!
