Vorig jaar kwam het eerste boek van Josie Silver uit: Een dag in december. Met veel plezier heb ik dat boek gelezen en nu kwam de vraag van Uitgeverij Luitingh-Sijthoff of ik dit boek wilde lezen en recenseren. Je begrijpt dat ik over dat antwoord niet lang na hoefde te denken.
Ondertussen heb ik het boek uitgelezen en vertel ik je graag mijn ervaringen.
“En daar was het dan. Het allesbepalende moment in mijn leven. Het ging onopvallend aan me voorbij om 18:47 uur op 14 maart 2018.“
Flaptekst
Als Lydia op haar verjaardag haar verloofde Freddie verliest bij een tragisch auto-ongeluk, weet ze zeker dat ze nooit meer zal kunnen liefhebben.
Het enige wat ze wil is zich binnenshuis verstoppen en huilen totdat haar tranen op zijn. Maar Lydia weet dat Freddie zou willen dat ze doorgaat, dus pakt ze met hulp van beste vriend Jonah en zus Elle het leven weer op.
Dan gebeurt er iets ongelooflijks waardoor Lydia een kans krijgt haar oude leven met Freddie voort te zetten. Maar wat als er iemand in haar nieuwe leven is die wil dat ze blijft?
Mijn mening
Een dag in december was een redelijk luchtig boek waar je zo’n beetje doorheen vloog. Als je dan het tweede boek van Josie Silver mag lezen dan verwacht je ook een beetje dat het weer zo’n soort boek zal zijn. Niets is minder waar, want dit boek raakt toch echt een gevoelige snaar.
Al vrij snel in het boek merk je dat de liefde tussen Lydia en Freddie intens is en dat ze ontzettend veel van elkaar houden. Ondertussen weet je ook dat hij bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen en lees je over het verdriet van Lydia. Ik moet er niet aan denken om zoiets mee te moeten maken, dus ik had het meteen erg met haar te doen.
De auteur neemt je echt mee in de gedachtegang van de hoofdpersoon en ondanks dat het boek wat onrealistisch is, begrijp je goed dat Lydia het liefst altijd wil slapen. Gelukkig heeft ze hele fijne mensen om zich heen en zij worden allemaal heel erg goed beschreven. De hoofdpersoon wordt goed uitgewerkt, maar ook alle bijpersonen krijgen vorm en karakter in dit boek. Ik kan dit enorm waarderen.
Het boek gaat over rouwverwerking en ik vond het best aangrijpend. Josie Silver neemt je bij de hand en zorgt dat het naast gevoelig en meeslepend, soms ook grappig is. Op een gegeven moment werd het misschien iets te somber en langdradig, maar dan kwam er weer een wending in het verhaal waardoor je toch weer geboeid bleef. De schrijfstijl van Josie Silver vind ik prettig en ook vind ik het fijn dat ze korte hoofdstukken in het boek gebruikt. De hoofdstukken worden verdeeld in ‘Wakker’ en ‘In slaap.’ Leuk detail.
Als laatst wil ik het graag nog even hebben over de omslag van dit boek. Kunnen we hier even een moment voor nemen? Ik vind de omslag namelijk prachtig. Het past bij het vorige boek van Josie Silver, staat mooi in mijn kast en ik word er gewoon erg blij van. Een boekenhart is ook zo snel gevuld he?
Naar mijn idee is dit boek zeker een aanrader, maar je moet er wel klaar voor zijn om het te lezen. Het is best een verdrietig boek waarbij je misschien wat tissues nodig hebt. Josie Silver is in mijn ogen alleen maar beter geworden en ik ben benieuwd naar haar volgende roman.
Ga jij In een ander leven lezen denk je? Of heb je dit boek al gelezen? Ik ben benieuwd naar je mening. Laat een berichtje achter bij de reacties =).
Liefs!
2 reacties
Mooie recensie!
Lief, dankjewel!