Daar waar de rivierkreeften zingen is uitgekomen op 12 januari 2021, maar lijkt nu pas de aandacht te krijgen die het boek verdient. Op dit moment staat het boek op nummer 1 in de officiële bestsellerlijst. Het werd dus hoog tijd om dit boek te gaan lezen.
‘Meestal ging Kya er met het vertrouwen van een jong hondje van uit dat haar moeder terug zou komen met vlees in bruin, vetvrij papier, of met een kip waarvan de kop naar beneden bungelde, maar ze had nooit de krokodillenschoenen aan, ze nam nooit een koffertje mee.’
Flaptekst
Kya Clark is in haar eentje opgegroeid in het moeras van Barkley Cove in North Carolina, afgesloten van de bewoonde wereld. Om zichzelf te onderhouden ruilt ze vis en groenten uit haar moestuin voor andere levensmiddelen. Ze voelt zich er thuis, beschouwt de natuur als haar leerschool. Maar als ze in aanraking komt met twee jongemannen uit de stad ontdekt ze dat er ook een andere wereld is. Wanneer een van hen dood wordt gevonden, valt de verdenking onmiddellijk op haar.
Mijn mening
Laat ik net als altijd eerst iets vertellen over het omslag van het boek. Daar waar de rivierkreeften zingen heeft een prachtige kaft gekregen en past precies bij het verhaal. Op de voorkant zie je een silhouette van een meisje/vrouw staan gevuld met bladeren van verschillende planten. Hier heeft de illustrator ook de titel van het boek geplaatst. De rest van het omslag heeft een effen kleur. Het lijkt een simpele omslag, maar hier is erg goed over nagedacht. Dit boek staat prachtig in elke boekenkast.
Er zullen weinig negatieve punten in deze recensie staan, want ik vind dit boek werkelijk prachtig. Ik lees niet vaak ‘echte’ literatuur, maar dit boek spoort mij aan om het vaker te gaan doen. Wat kunnen sommige auteurs toch met woorden toveren, zo mooi.
Het duurde even voordat ik mijn draai in het boek te pakken had, omdat ik in het begin geen idee had waar het verhaal naartoe zou gaan. Pas vanaf bladzijde honderd werd het moeilijk om het boek opzij te leggen en ik ben erg blij dat ik doorgezet heb. Een tip voor als je dit boek gaat lezen.
Delia Owens legt heel veel uit in het boek en beschrijft alles heel beeldig. Als lezer loop je zelf in het moeras, zie je de dieren om je heen en voel je de eenzaamheid en het verdriet van Kya. Je groeit op met de hoofdpersoon en mag haar groei aanschouwen. Ondertussen leer je veel over de flora en fauna, want ook daar wordt veel over verteld.
Zonder er veel nadruk op te leggen geeft het boek Daar waar de rivierkreeften zingen je ook een paar wijze lessen mee over de natuur, liefde, ongelijkheid en vriendschap. Op meerdere momenten stonden er tranen in mijn ogen.
Het is heel logisch dat dit boek hoog scoort, want ik heb intens genoten van Daar waar de rivierkreeften zingen. Het verhaal is heel sterk, prachtig geschreven en het ontroert. Absoluut een enorme aanrader.
Liefs!
Eén reactie
Ik had precies hetzelfde. Tot ongeveer pagina 100 wist ik nog niet zo goed wat ik van het verhaal vond en vroeg ik me regelmatig af waarom iedereen zo vol lof over het boek was. Maar daarna werd ik in het verhaal getrokken en vond ik hem werkelijk prachtig!