Na Bestemming Parijs had ik zin om nog een keer weg te dromen bij een buitenlandse stad of plaats. Ik kwam het boek De kleine theewinkel in Tokio tegen en was meteen enthousiast. Heeft dit boek mij inderdaad meegenomen naar Tokio?
‘Wat deed hij hier? Nee, het was onmogelijk dat hij hier was voor haar, dit moest toeval zijn! Maar toen begon ze na te denken: ze had een fotografiewedstrijd gewonnen en hij was fotograaf, zij zou worden opgehaald en hij was in de aankomsthal…’
Flaptekst
‘Wanneer reisblogger en fotograaf Fiona een reis naar Japan wint, waar ze begeleid zal worden door een bekende Japanse fotograaf, kan ze haar geluk niet op. Tot ze op het vliegveld niet door Yutaki Araki wordt opgehaald, maar -en nog veel te laat ook!- door de man die tien jaar eerder haar hart brak: fotograaf Gabe Burnett. Tot haar opluchting herkent hij haar niet, maar het beloven een paar zware weken te worden…
Gelukkig is het gastgezin waar ze logeert fantastisch. In hun kleine theewinkeltje leert Fiona van alles over theeceremonies en de Japanse manier van leven, en ze voelt zich er helemaal zen. En wanneer ze met Gave tijdens een van hun uitstapjes onder de kersenbloesem loopt, begint ze bijna te geloven dat er achter zijn arrogante houding nog een heel andere kant schuilgaat.’
Mijn mening
Het omslag van De kleine theewinkel in Tokio doet mij denken aan een feelgoodboek en ziet er leuk uit. Ik zou dit boek misschien wel oppakken in een boekwinkel als ik het zag liggen. De titel spreekt mij eigenlijk iets minder aan, omdat het nogal degelijk klinkt. Als lezer moet je soms verder kijken dan alleen de titel en dat heb ik bij dit boek ook gedaan.
Ondanks de kaft kwam ik er al snel achter dat dit boek niet echt onder de feelgoodboeken valt, maar meer onder de romans. Het boek is net te serieus voor een feelgood, maar schuurt er zeker wel tegenaan. Helemaal niet erg natuurlijk.
De auteur Julie Caplin kende ik nog helemaal niet, maar ze heeft ondertussen al meerdere boeken geschreven: Het kleine café in Kopenhagen en De kleine patisserie in Parijs. Deze titels klinken mij als muziek in de oren en ik vind het heel leuk dat ze haar verhalen in verschillende steden laat plaatsvinden.
Het verhaal van De kleine theewinkel in Tokio speelt zich af in Japan en dat vond ik meteen het leukste aan het verhaal. Ik ben zelf helemaal niet bekend met Japan en ik vind dat de schrijver erg haar best doet om veel over het land en de cultuur te vertellen. Het maakt het boek meteen een stuk interessanter.
De schrijfstijl van Julie Caplin is prettig. Ze schrijft makkelijk en daardoor leest het boek ook fijn. Er zit een goed tempo in en er gebeurt veel in een korte tijd. Het verhaal is misschien niet origineel, maar leuk genoeg om bij weg te dromen.
Aan het begin van het verhaal lijkt hoofdpersonage Fiona een beetje een saai vogeltje te zijn, maar al snel blijkt dat ze best wel pit in zich heeft. Gelukkig, want dat zorgt ervoor dat het verhaal interessant blijft. Af en toe mogen we even in het hoofd van Gabe meekijken en dat maakt het verhaal sterker. Leuke combi, die twee.
De kleine theewinkel in Tokio is geen verrassend boek, eerder een beetje voorspelbaar. Toch heb ik dit boek met plezier gelezen. Julie Caplin heeft ervoor gezorgd dat mijn interesse in Japan gewekt is en ik ben benieuwd naar haar andere boeken.
Heb jij toevallig al meer van deze auteur gelezen? Zo ja, wat vond je ervan?
Liefs!
4 reacties
Zij is een van mijn favoriete schrijfsters geworden. Ik vind haar andere 2 naar het Nederlands vertaalde boeken ook erg leuk en hoop dat haar andere boeken ook snel vertaald worden.
Jij zit ook boordevol leuke tips he…
Ik ken de schrijfster niet maar ik ga haar zeker onthouden!
Zeker doen. Ik wil ook meer van haar lezen.