Neem even lekker de tijd, want vandaag is het weer eens tijd voor een Gewoon Iloon babbelt #4. Even een update over hoe het gaat en wat er allemaal speelt (en niet 😉). Lees je mee?
Pak een bak thee en klets mee...
Laat ik maar beginnen met de hersenschudding en de naweeën daarvan. Gelukkig kan ik zeggen dat het eindelijk een stukje beter lijkt te gaan. Nadat ik contact heb gehad met de bedrijfsarts kon ik mijn werk iets beter naast me neerleggen en dat heeft me heel veel rust gegeven. En rust had ik nodig…
Ik werk een paar uurtjes per dag thuis, maar probeer na elk half uur even te stoppen om iets anders te gaan doen (lees wandelen, rusten etc.). Vóór mijn gesprek met de bedrijfsarts werkte ik totdat ik hoofdpijn had en nu stop ik voordat ik hoofdpijn krijg. Klinkt logisch, maar dat kwartje was nog niet gevallen. Het werkt en dat is wat telt.
Ik hoop na de herfstvakantie wel weer wat uurtjes naar mijn werk te kunnen, maar ik bekijk het nu nog even van dag tot dag.
In ieder geval bedankt voor alle lieve berichtjes hier en/of op Instagram. Het wordt erg gewaardeerd.
Koekje erbij?
Natuurlijk ben ik de eerste weken na het ongeluk enorm verdrietig geweest. Ik had echt heel veel hoofdpijn, kon amper iets en wilde vooral mijn collega’s niet teleurstellen. Ik was emotioneel af en toe echt een wrak en had geen idee waar ik in beland was. Gelukkig weet ik ergens wel dat verdrietig zijn niemand helpt, dus heb ik een knop om kunnen zetten. Ja, het is allemaal heel vervelend, maar het is zo. Accepteren dus.
Omdat ik nu dus 24/7 thuis zit, zijn mijn schoonvader en ik begonnen met het maken van een minibieb. Samen hebben we een ontwerp gemaakt, hij timmert, zaagt en schuurt en ik geef commentaar (hehe) en ben net begonnen met het schilderen van de bieb. Het voordeel is dat ik even niet naar een scherm hoef te kijken en wel iets nuttigs kan doen.
Op de foto zie je het nog niet goed, maar het moet een groot boek worden en er kunnen straks ongeveer 30 boeken in. Ik denk dat het de mooiste minibieb van Nederland wordt, maar misschien ben ik bevooroordeeld 😜. Op dit moment staat de bieb in de grondverf en ik weet nog niet goed welk kleurtje ik het boek wil geven. Heb jij misschien een leuk idee?
Gewoon Iloon babbelt nog even door...
Mijn site loopt ondertussen wel goed. Mijn bezoekersaantallen groeien nog steeds en ook heb ik een paar leuke samenwerkingen op de planning staan. Het schrijven van een blog kost nog wel veel energie en moet ik verdelen in etappes, maar gelukkig doe ik het heel erg graag.
Ik was ook weer goed bezig met Pinterest, maar daar heb ik de energie nog niet voor teruggevonden. Hopelijk kan ik daar binnenkort meer aandacht aan geven.
Nog een klein moment van rust
Weet je wat ik wel uit deze periode heb kunnen halen:
- wandelen is heel fijn;
- ik heb heel veel lieve mensen om mij heen;
- thuis is en blijft het fijnste plekje op aarde;
- die telefoon moet ik echt vaker aan de kant gooien;
- maar bellen vind ik steeds gezelliger worden;
- slapen overdag vind ik heerlijk;
- dieren zijn je beste vrienden als je verdrietig bent;
- hersenschuddingen zijn stom (gewoon nooit geweten);
- mijn collega’s zijn goud waard;
- luisterboeken zijn best oké;
- waarschijnlijk wordt deze lijst nog langer binnenkort;
- ik ben dankbaar voor al deze inzichten (elk nadeel heeft zijn voordeel).
Pauze voorbij!
Dit was Gewoon Iloon babbelt #4. Ik hoop dat je het leuk vond om een update te lezen en dat je heel even pauze hebt kunnen nemen van de drukte om je heen.
Mijn beste tip? Neem even rust. Geen telefoon, geen muziek, geen andere mensen. Gewoon even niets. Even jij-tijd.
Oh, en als je een kleur voor mijn minibieb weet… laat dan zeker een berichtje achter!
Liefs!
4 reacties
Ah lieve Ilona, ik heb vandaag pas ook je stuk over het ongeluk gelezen. Wat erg dat je er nog veel last van hebt en BSB moest missen 😔.
Gelukkig heb je Mike die je goed in de gaten houdt. Leuk project ook met schoonpapa, een minibieb! Ik zou het een lekkere opvallende kleur geven. Roze, paars, blauw of een andere vrolijke kleur die jij mooi vindt.
Beterschap en fijn weekend. 😘
Dankjewel, lieve Christina.
Ik zit ook aan roze te denken, misschien een soort vintage roze?
Fijn dat je een beetje rust hebt gevonden om te kunnen herstellen. Ik snap je onrust wel hoor, ik denk dat ik hetzelfde zou hebben. Maar goed dat je nu eerder op de rem trapt, dan herstel je hopelijk ook sneller.
Ik hoop het ook, Simone. Dankjewel voor je lieve bericht.