Van uitgeverij Boekerij kreeg ik het boek Vaarwel Roscoe van Céla van Gastel; pseudoniem voor de zussen Chantal en Priscilla van Gastel. Chantal kende ik van haar heerlijke feelgoods, maar haar zus was als schrijfster nog een onbekende voor mij. Tijd om daar verandering in te brengen.
‘Flipping a coin. Heads or tails. This is a lottery you didn’t know you entered, lost the game before you played. This is your life.’
Flaptekst
De hele wereld is in shock als multitalent Roscoe Mulder onverwachts overlijdt. Tegen wil en dank doorgebroken als superheld in een hitserie, zat Roscoe nog boordevol plannen en ideeën: schrijver wilde hij zijn, en fotograaf, en muzikant.
Het verlies is groot, maar bij niemand komt de klap harder aan dan bij de twee belangrijkste mensen in het leven van Roscoe: zijn grote liefde Livia en zijn broer Rafael.
Terwijl er postvakken vol steunbetuigingen worden bezorgd en social media overstromen met berichten en speculaties van vriend en vijand, proberen Rafael en Livia grip te krijgen op hun verdriet.
Door hun herinneringen reconstrueren ze het leven van Roscoe, een hypergevoelige jongen die worstelde met een neiging om alle leed van de wereld op zijn schouders te torsen. Hij stond altijd klaar voor anderen en gunde iedereen een tweede kans, van hun weggelopen vader tot de muzikant op de hoek van de straat, maar was er wel genoeg oog voor hem?’
Mijn mening
Ik was erg nieuwsgierig naar dit boek, omdat ik erg benieuwd was naar de samenwerking tussen de twee zussen Van Gastel. Daarnaast werd dit boek enorm gepromoot op Instagram, dus ik kon er eigenlijk niet echt omheen. Ik was (en ben) uitgeverij Boekerij dan ook zeer dankbaar toen ik een exemplaar op de deurmat vond.
De titel van het boek geeft nog niet heel veel prijs en ook de omslag van Vaarwel Roscoe is een beetje mysterieus. Aangezien ik bijna nooit de flaptekst lees, wist ik eigenlijk niet aan wat voor soort boek ik zou gaan beginnen. Ik vind de omslag erg mooi en, nu ik het boek gelezen heb, versterkt de kaft het boek. Goed over nagedacht.
Het boek bestaat uit verschillende hoofdstukken. De meeste hoofdstukken worden door de ogen van Livia of Rafael verteld. Daarnaast zijn er enkele hoofdstukken waarin brieven/berichten te vinden zijn. Brieven /berichten van fans, vrienden, kennissen en vijanden. Naast dat de brieven erg interessant zijn, helpen ze de lezer het verhaal beter te begrijpen.
De schrijfstijl van de Priscilla en Chantal is erg prettig. De toon die zij in het boek neerzetten past precies bij het verhaal. De combinatie van dialogen en vertellen is prima in balans; niet teveel van het één en niet teveel van het ander. Er wordt veel verteld in het boek, maar ik vind het tempo prettig en het wordt nergens langdradig. Het enige dat ik miste, was spanning.
En dat is normaal gesproken wel een dingetje natuurlijk: spanning. Vaarwel Roscoe is vooral een boek over het verdriet van het verliezen. Zowel Livia als Rafael verliezen hun rots in de branding en als lezer word je meegenomen in hun verdriet, terwijl je ondertussen Roscoe steeds beter leert kennen. Maar spannend is het niet, want je weet als lezer al meteen dat Roscoe overleden is. Ik bleef me alleen tijdens het lezen afvragen hoe Roscoe uiteindelijk overleden is en die vraag is nog steeds niet echt beantwoord.
Is het een probleem dat er geen spanning in dit boek zit? Nee, blijkbaar niet. Het boek is namelijk uit en ik heb het met plezier gelezen. Persoonlijk denk ik dat het verhaal constant vragen oproept die je graag beantwoord wil hebben en dat je daarom door blijft lezen. Is dat spanning te noemen? Misschien wel, in ieder geval vind ik het knap hoe de zussen Van Gastel dit gedaan hebben.
Vaarwel Roscoe is anders dan anders, maar in mijn ogen zeker de moeite waard om te lezen. Verdriet, liefde en verlies voeren de boventoon, daarnaast leer je Roscoe kennen en van hem zouden we allemaal nog veel kunnen leren. Een aanrader? Ja!
Liefs.
2 reacties
Ik vond dit ook echt een aanrader. Mooie recensie!
Dankjewel!