Na de Frieda Klein-serie lees ik de boeken van het duo Nicci French graag. Het was al even geleden dat ik een boek van dit duo had gelezen, maar afgelopen week nam ik de tijd voor Wie niet horen wil. Natuurlijk geef ik je graag mijn mening.
‘Ze zeggen dat je niet kunt doodgaan in je dromen, maar vannacht voelde het toch alsof ik er geweest was.’
Flaptekst
‘ “Hij deed doodmaken, dood en dood en dood.”
De driejarige Poppy betekent alles voor haar moeder Tess.
Na een bezoek aan haar vader maakt Poppy een duistere tekening en doet ze vreemde uitspraken.
Tess raakt ervan overtuigd dat haar dochtertje getuige is geweest van iets vreselijks.’
Mijn mening
Mijn eerste kennismaking met Nicci French was met het eerste deel van de Frieda Klein-serie: Blauwe maandag. Ik heb de acht delen van die serie verslonden en sindsdien lees ik de boeken van dit bijzondere schrijversduo graag.
Wie niet horen wil heeft een omslag die past bij eerder verschenen boeken, zoals In hechtenis en Huis vol leugens. De omslag is zwart, de titel staat groot op de voorkant in de paarse kleur van de bloem die afgebeeld is. De titel slaat goed op het verhaal, alleen kan ik de bloem niet per se plaatsen. Desondanks is het een mooie omslag.
Achteraf gezien vond ik het verhaal goed, maar ik moest er wel even in komen. Tess lijkt een overbezorgde moeder, een vervelende ex-vrouw en een vreselijke vriendin en laat ik daar nou net moeite mee hebben tijdens het lezen van een boek. Je vraagt je als lezer af of zij gestoord is of de rest van de wereld en die vraag blijf je lang houden. Uiteindelijk komt er een ontknoping en dan begrijp je de hoofdpersoon een stuk beter.
De schrijfstijl van het duo Nicci French blijft heel toegankelijk. Je leest het verhaal makkelijk weg, er worden geen moeilijke woorden of zinnen gebruikt en ze zorgen ervoor dat het verhaal constant spannend blijft.
Ik vind het echt een psychologisch thriller, dus dit boek is niet te vergelijken met de Callanach-serie van Helen Fields of de Helen Grace-serie van M.J. Arlidge. Ik vind het leuk om af en toe zo’n boek te lezen en daarom heb ik genoten van Wie niet horen wil.
Ben jij dol op thrillers, maar hoeft het allemaal niet zo gruwelijk te zijn? Dan is Wie niet horen wil een boek waar je je prima mee kunt vermaken. Ga jij dit boek lezen?
Liefs!