Deze feelgood kwam op mijn pad en ben ik gaan lezen. Ik had nog nooit van Mhairi McFarlane gehoord, maar de titel van haar boek past helemaal bij de donkere dagen van nu. Hoe vond ik Als sterren aan de hemel staan?
‘ “We hebben tien jaar te bespreken, dus dat duurt wel twee koppen koffie,” antwoordt Ben zonder aarzelen.
Ik begin zo te gloeien dat de zwervers op straat hun handen aan me zouden kunnen warmen.’
Flaptekst
‘Rachel en Ben. Ben en Rachel. Jarenlang konden ze samen alles aan: ze waren beste vrienden, geliefden en partners in crime. Tot alles fout ging. Nu hebben ze elkaar al tien jaar niet meer gesproken. Maar dan lopen ze elkaar op een regenachtige dag toevallig weer tegen het lijf en het lijkt direct alsof die tien jaren eigenlijk maar tien minuten waren.
Er is veel veranderd: ze zijn afgestudeerd, hebben carrière gemaakt en Ben is getrouwd, maar de klik tussen hen is er nog steeds. Durft Rachel zich weer vol overgave in deze vriendschap te storten? Haar hart doet nog pijn van de vorige keer…’
Mijn mening
Terwijl ik vol spanning zit te wachten op het nieuwe boek van Mona Kasten, Maxton Hall College, kwam ik Als sterren aan de hemel staan van Mhairi McFarlane tegen. Ik had nog nooit van deze auteur gehoord, maar mijn nieuwsgierigheid nam het over.
Dit boek ziet er aan de buitenkant uit als een echte feelgood. Een grappig lettertype, romantische tekeningen… een omslag vol energie. De titel doet mij denken aan de donkere dagen voor kerst en trekt aan. Maar was de binnenkant ook interessant?
De afgelopen weken heb ik meer romans gelezen, dus ik vond het wel leuk om weer een luchtiger boek te lezen. Als sterren aan de hemel staan is inderdaad niet zwaar. Natuurlijk zit er genoeg drama in het boek, maar wel op een leuke, humoristische manier. Ik heb een aantal keer hardop moeten lachen.
Volgens mij zijn er weinig feelgoodboeken die echt origineel zijn, dus dat is dit boek ook niet. Toch heb ik het verhaal met veel plezier gelezen en zaten er een paar verrassende wendingen in. Vanaf de eerste bladzijde leest het boek lekker weg, maar het duurt wel even voordat je als lezer weet waar het verhaal nou echt naartoe gaat. Ik vond dat niet hinderlijk, omdat ik de personages zo goed leerde kennen.
De schrijfstijl van McFarlane is fijn, maar ik had soms wel moeite met de tijdsprongen die gedaan werden. Het duurde soms wat langer voordat ik doorhad of ik in het verleden of in het heden aan het lezen was. Dit had wat duidelijker gemogen. Het boek leest makkelijk weg en er zit een prima tempo in.
Al met al ben ik erg positief over Als sterren aan de hemel staan. Toevallig ben ik tegen dit boek aangelopen en dan blijkt het ook nog een fijne feelgood te zijn. Deze auteur heeft meer boeken op haar naam staan, dus ik ben zeker van plan om meer te lezen.
Ben jij bekend met het werk van deze schrijver?
Liefs!
2 reacties
Ik ken deze schrijver ook niet. Maar ik lees eigenlijk alleen maar (psychologische) thrillers en crime. Daar lijkt dit verhaal niet op haha.
Nee, inderdaad. Ik zal binnenkort weer eens een fijne thriller gaan lezen. Heb je nog een tip?