Het is al een tijd geleden dat ik Stil maar, het eerste deel in de Gina Harte-serie, las. Ik vond het verhaal wel goed, maar blijkbaar had ik even tijd nodig om het tweede deel erbij te pakken. Carla Kovach kan schrijven, maar toch duurde het heel lang voordat ik Dit heb je verdiend uit had.
Flaptekst
‘Het enige geluid in huis waren zijn voetstappen in de gang. Zodra hij het licht had aangeknipt, zag hij het bloedspoor over de vloer. Zijn hart begon te bonzen terwijl hij langs het bloed naar de keuken sloop. ‘Melissa?’ Hij legde zijn oor tegen de keukendeur.
Melissa Sanderson leek het perfecte leven te hebben: een heerlijk gezin en een prachtig huis in een rustige buitenwijk. Nu is ze dood en vertoont haar gewurgde lichaam bewijs van eerdere verwondingen. De plaats delict doet detective Gina Harte terugdenken aan haar eigen inktzwarte verleden – en juist dat maakt haar vastbesloten de moordenaar te vinden. Is het Melissa’s echtgenoot, met zijn losse handjes? Haar door jaloezie verteerde minnaar? Of is er nóg iemand in het spel – iemand die Melissa al enige tijd in de gaten hield en die inmiddels zijn volgende slachtoffer in het vizier heeft?’
Mijn mening
Net zoals de boeken van Robert Bryndza en M.J. Arlidge, hebben de boeken van Carla Kovach ook een erg duistere uitstraling. Er wordt gebruik gemaakt van donkere kleuren, grote letters en een illustratie. Nu kan ik de illustratie van dit deel niet zo goed plaatsen, maar dat kan aan mij liggen natuurlijk.
De titel Dit heb je verdiend van Carla Kovach verwijst naar het verhaal en past er goed bij. Ik ga daar verder niet teveel over vertellen, want anders hoef je het boek zelf niet meer te lezen 😉.
Zoals je misschien eerder hebt gelezen op mijn blog, heb ik op dit moment een leesdip. Dat is ook de reden dat ik heel erg lang over dit boek heb gedaan. Niet per se omdat het boek slecht was, maar omdat ik me er op dit moment moeilijk toe kan zetten.
Het verhaal van Carla Kovach is wel spannend, maar haalt het niet bij de boeken van Helen Fields, Robert Bryndza en M.J. Arlidge. Ik zat bij Dit heb je verdiend niet op het puntje van mijn stoel en eigenlijk wist ik al vrij snel uit welke hoek de moordenaar kwam. Er blijft weinig over voor mijn eigen fantasie.
Schrijven kan deze auteur wel. De hoofdstukjes zijn kort, het tempo ligt redelijk hoog en het taalgebruik is makkelijk. Af en toe wordt er van perspectief gewisseld en daardoor blijf je wel aandacht houden voor het boek. Alleen duurde het deze keer erg lang bij mij…
Dit heb je verdiend is een mooie opvolger van Stil maar in de Gina Harte-serie. Ik ben niet omver geblazen, maar zal deel drie vast en zeker nog eens gaan lezen. Is deze serie iets voor jou?
Liefs!
2 reacties
Jammer dat je er langer over deed met dit boek, dan je normaal gewend bent. Maar dat kan gebeuren en is niet erg toch. Ik moet zeggen dat ik erg fan ben van de boeken van M.J. Arlidge en Robert Bryndza, maar toch weet dit boek me niet zo nieuwsgierig te maken. Dat terwijl ik wel een aantal boeken van haar op mijn lijstje heb staan. Ach wie weet, mijn leeslijst is lang genoeg!
Nee, ik zou het dan lekker houden bij Arlidge en Bryndza :).