Mijn eerste kennismaking met de boeken van Tamara Haagmans was (zoals gewoonlijk tegenwoordig =) ) op Instagram met het boek De mooiste dag van je leven. De titel van dit boek trok mij ontzettend aan, omdat ik mijn eigen mooiste dag van mijn leven nog niet zo heel lang geleden meegemaakt heb.
Op de één of andere rare manier heb ik alleen dat boek nog helemaal niet gelezen. Sinds kort staat hij wel op mijn e-reader, dus het zal niet lang meer duren. Plankenkoorts heb ik vorige week wel in mijn brievenbus gevonden, dus daar ben ik gelijk aan begonnen. Samen met Manon (@Womanon) heb ik een buddy read gedaan en vandaag vertel ik je wat ik van dit boek vind.
“Wat ís dit? Een woest aantrekkelijke man biedt zijn hulp aan en ik begin te blozen als een puber.“
Mara woont bij haar opa en oma, omdat haar ouders jaren geleden zijn vertrokken naar Venezuela. Ze werkt in het bedrijf van haar grootouders, een winkel met tweedehands boeken, theaterstukken en toneelattributen. Er komen niet echt veel klanten in de winkel en Mara werkt er alleen maar om haar opa en oma te helpen. Zelf heeft ze eigenlijk haar eigen dromen, maar ze vindt het lastig om die dromen waar te maken.
Op een dag is er opeens heel veel interesse in de winkel en zijn tientallen mensen op zoek naar iets, maar Mara heeft geen idee wat er aan de hand is. Diezelfde dag komt er ook een hele interessante man binnen die meer aandacht heeft voor Mara, maar Mara weet niet of hij echt interesse heeft in haar of toch stiekem in de winkel? Hij doet ook zo geheimzinnig…
Het begin van het boek is meteen pakkend en je wordt meteen het verhaal ingesleurd om vervolgens niet meer te willen stoppen met lezen. Tamara Haagmans weet precies hoe je de aandacht van de lezer erbij moet houden. Ik vond het een heerlijk feelgoodboek waarbij ik constant met vragen zat en dat vind ik echt knap van een auteur.
De personages zijn goed uitgewerkt en hebben genoeg diepgang om te begrijpen waarom ze doen wat ze doen. De dialogen zijn realistisch en na de laatste feelgoodboeken die ik heb gelezen vind ik het heerlijk om goede gesprekken tussen personages te lezen. De dialogen zijn echt en hebben inhoud (blijkbaar ben ik daar dus nogal gevoelig voor).
De personages zijn ook een beetje vreemd. Mara is een bijzonder meisje, maar ook Lucas, opa en de ouders van Mara vielen erg op. Dit maakt het alleen maar interessant, want je wil graag weten waar dat bijzondere gedrag toch allemaal vandaan komt. Ondanks dat wilde ik Mara soms graag even een schop onder haar kont geven, want ze denkt echt teveel na over dingen.
Zoals je misschien al merkt, ben ik heel positief over dit boek. Het is een heerlijke feelgood, het tempo zit er lekker in en het verhaal zit goed in elkaar. Aangezien de zomervakantie nog maar net begonnen is, zou ik zeker dit boek meenemen naar het strand of het zwembad.
Heb jij al boeken van Tamara Haagmans gelezen? Welke raad je mij aan? Laat een berichtje achter bij de reacties.
