Al sinds een paar maanden ben ik fan van de heerlijke feelgoods van Jenny Colgan. Afgelopen maand kwam deel drie uit van de Kleine bakkerij-serie, namelijk Winter in de kleine bakkerij. De kleine bakkerij aan het strand en Zomer in de kleine bakkerij vond ik heel leuk, maar blijven de verhalen van Polly leuk om te lezen?
” ‘Dit jaar,’ zei Polly vastberaden terwijl ze rechtop in bed ging zitten, ‘ga ik een lijst maken. Een plan. Dit jaar wordt Kerstmis eens géén grote ramp.’ “
Korte inhoud
Polly, Huckle en Neil hebben het nog erg gezellig in de vuurtoren. De winter komt eraan en het is erg koud in Mount Polbearne. Polly en Huckle kijken erg uit naar de feestdagen, want dan is de bakkerij dicht en kunnen ze samen een paar dagen genieten van hun vrije dagen.
In de bakkerij is het nog steeds heel druk en Polly maakt lange dagen. Huckle wil graag trouwen en aan kinderen beginnen, maar Polly is alleen maar met werk bezig en lijkt er niet over te willen praten.
Daarnaast lijken alle problemen zich op te stapelen. Polly’s beste vriendin Kerensa blijkt zwanger te zijn, maar is haar man Reuben wel de vader? Polly’s vader komt ineens in beeld, terwijl ze die nog nooit ontmoet heeft en dit zorgt weer voor wrijving tussen Polly en haar moeder. Tot overmaat van ramp lijkt de opvang voor de papegaaienduikers failliet te gaan.
Er gebeurt weer heel erg veel in het leven van Polly en het lijkt wel of de wereld op haar schouders rust. Kan Polly dit allemaal nog wel aan?
Mijn mening
Winter in de kleine bakkerij is het derde deel in deze reeks van Jenny Colgan. Ik heb al veel over de eerste twee delen verteld en eigenlijk verandert er weinig. Jenny Colgan schrijft heerlijke feelgoodboeken die heel goed te lezen zijn, een glimlach op je gezicht toveren en waarbij je je even in een andere wereld waant.
De plek waar Polly woont, wordt prachtig beschreven en elke keer word ik een beetje meer verliefd op Mount Polbearne. Het klinkt als een prachtige plaats waar iedereen graag deel van zou willen uitmaken. Alle personages die beschreven worden passen ook echt bij deze plaats en horen er ondertussen thuis. Heel fijn dat iedereen ook weer een plekje krijgt in dit derde deel.
Wat ik ook erg waardeer aan Jenny Colgan is dat ze een extra persoonlijk tintje verwerkt in de boeken. Net als in de andere delen staan er achterin het boek weer recepten (die echt heerlijk moeten zijn volgens mij), maar ze begint het boek ook met een persoonlijke noot. Ik vind haar als mens nu al leuk, ook al ken ik haar natuurlijk niet.
Ze schrijft ook dat dit waarschijnlijk het laatste deel is en ik denk ook dat er geen deel meer moet komen. Ik merkte tijdens het lezen dat ik Polly en Huckle echt wel leuk vind, maar dat het verhaal voor mijn gevoel nu wel klaar is. Nog een deel zou misschien teveel van het goede zijn, waardoor het leesplezier wat minder wordt. Het is alleen zo jammer dat we Neil moeten gaan missen.
Al met al vond ik dit deel weer net zo fijn als de andere twee delen, maar wordt het nu tijd om op de volgende serie van Jenny Colgan te wachten. In januari komt Op goed geluk uit en natuurlijk wil ik ook die serie heel graag lezen.
Ben jij een fan van Jenny Colgan? Welk boek/serie vond je het leukst?
Liefs!
