Duivelsbocht is het vierde deel van de Kate Marshall-serie van Robert Bryndza. Persoonlijk vind ik de Erika Foster-serie sterker dan deze serie, maar dat betekent niet dat ik niet geniet van de avonturen van Kate en Tristan. Laten we Duivelsbocht eens onder de loep nemen.
‘ “Ik blijf maar een paar minuutjes weg, dan kom ik weer naar binnen. Als je dan nog wakker bent, vertel ik je een verhaaltje, oké? Ik ben vlak buiten de tent. Je hoeft maar ‘oma’ te roepen of ik hoor je en kom terug. Goed?”
Charlie knikte.’
Flaptekst
‘Op een frisse voorjaarsochtend gaat Kate Marshall zwemmen in zee. Ze merkt de opkomende gevaarlijke getijdenstroom niet op en wordt richting open zee getrokken. Nog net op tijd wordt ze door twee surfers gered.
In het ziekenhuis ontmoet Kate een oudere dame met een tragische familiegeschiedenis. Haar kleinzoon Charlie raakte elf jaar geleden vermist tijdens een kampeertripje. Hij verdween ’s nachts in het mistige landschap, pas drie jaar oud. Er werd nooit een spoor van hem gevonden. Zijn verdwijning veroorzaakte bij zijn moeder een diepe depressie. Uiteindelijk pleegde ze zelfmoord.
Als Kate hersteld is en het ziekenhuis verlaat, besluit ze om samen met haar partner Tristan de zaak te onderzoeken. Ze haalt de plaatselijke politie over om op de oorspronkelijke kampeerplek een nieuwe onderzoeksmethode te gebruiken. Dit levert een onverwachte vondst op en daarmee begint een nieuw hoofdstuk in deze verdwijningszaak.’
Mijn mening
Een boek van Robert Bryndza herken je uit duizenden. Als we kijken naar het uiterlijk van zijn boeken dan zien we dat hij een eigen stijl heeft ontwikkeld. Het omslag van Duivelsbocht is duister en er zitten kleine hints in die verwijzen naar het verhaal.
De titel bestaat uit één woord, terwijl we gewend zijn van Bryndza dat zijn titels bestaan uit twee woorden. In de Kate Marshall-serie is dat toch anders, want het tweede deel, Schaduwland, bestaat ook uit een enkel woord. Ik zie weer een patroon…
Ondertussen heb ik al veel recensies geschreven over de verschillende boeken van Robert Bryndza, dus het is moeilijk om niet constant in herhaling te vallen. Ik ga mijn best doen 😊.
Ondanks dat de Kate Marshall-serie niet mijn favoriete serie is van deze auteur, heb ik genoten van Duivelsbocht. Ik vind dit het beste deel van de vier en ik vond het moeilijk om dit boek opzij te leggen. Het verhaal is spannend, want je weet niet welke kant het uiteindelijk op zal gaan. Het is geen gruwelijke thriller, maar vooral een spannend boek.
Na vier delen leer je Kate en Tristan natuurlijk ook beter kennen. Ik merk dat ik ze steeds leuker begin te vinden en vooral Tristan vind ik een interessant personage. Kate blijft een beetje mysterieus en onvoorspelbaar. Ik weet nog niet of ik dit positief of negatief vind.
Bryndza blijft een goede auteur. Zijn boeken lezen makkelijk weg, er zit veel tempo in de verhalen en hij weet precies op de juiste momenten de spanning op te bouwen. De korte hoofdstukjes vind ik heel fijn, al lees ik dan altijd meer dan dat ik bedacht had.
Duivelsbocht is een heerlijke thriller om jezelf lekker in te verliezen. Robert Bryndza weet hoe hij een verhaal moet schrijven en ik hoop dat hij dit nog heel lang blijft doen. Ben jij bekend met de boeken van deze auteur?
Liefs!
2 reacties
Naar dit boek ben ik ook weer benieuwd. Maar nu nog bezig met ‘Meisje in het ijs’ van zijn andere serie. Ik lees niet zo veel (en snel?) als jij helaas, anders had ik wel wat meer boeken kunnen verslijten haha!
Als je er maar plezier in hebt toch?