Na Zonder gezicht en Schaduwland is Vallend duister het derde deel van de Kate Marshall-serie. Ik ben groot fan van de verhalen van Robert Bryndza, dus ook dit deel mag niet ontbreken in mijn kast. Kan Bryndza mij nog steeds verrassen?
‘ “Wij zullen alles doen wat we kunnen om Jo te vinden,” beloofde Kate.’
Flaptekst
Het detectivebureau van Kate Marshall gaat eindelijk echt van start als zij en haar partner, Tristan Harper, worden ingehuurd voor hun eerste grote zaak. Het is een cold case. Twaalf jaar geleden legde journaliste Joanna Duncan een politiek schandaal bloot, waarna ze spoorloos verdween. De meeste mensen zijn inmiddels verdergegaan met hun leven- behalve Joanna’s moeder.
Wanneer Kate en Tristan toegang krijgen tot de oorspronkelijke dossiers, ondervragen ze dezelfde verdachten en volgen dezelfde sporen als toen – maar die lopen ditmaal niet dood. Want tussen Joanna’s persoonlijke bezittingen vindt Kate de namen van twee jonge mannen die ook spoorloos verdwenen.
Terwijl Kate de laatste dagen van de drie vermiste personen met elkaar vergelijkt en in verband brengt, realiseert ze zich dat Joanna niet alleen een politiek schandaal op het spoor was, maar ook de identiteit van een seriemoordenaar. Iemand die aast op mensen die niet snel zullen worden gemist. Hoe dichter Kate hem nadert, hoe duisterder het wordt.
Mijn mening
Ondertussen heb ik al aardig wat boeken gelezen van Robert Bryndza, dus ik ga erg mijn best doen om niet in herhaling te vallen =).
De boeken van deze auteur hebben allemaal dezelfde duistere uitstraling. Ook Vallend duister past in het Bryndza-plaatje; donkere kleuren, de titel opvallend op de omslag en een illustratie die past bij het boek. De titel past goed bij het verhaal, maar ook bij het genre.
Zoals ik in mijn eerdere recensies al verteld heb, vind ik de Kate Marshall-serie goed, maar vind ik de Erika Foster-serie van Bryndza beter. Mijn mening is ook na het lezen van dit boek niet veranderd, al vind ik de personages Kate en Tristan steeds interessanter worden.
Robert Bryndza geeft de lezer in elk boek meer informatie over Kate en Tristan en daardoor blijf je als lezer nieuwsgierig. Daarnaast weet hij ook precies hoe een goede thriller in elkaar moet zitten, want het verhaal blijft van begin tot het eind spannend.
Het verhaal is verdeeld in korte hoofdstukken, waardoor het tempo er lekker in blijft. Persoonlijk vind ik dat heel fijn lezen. Daarnaast mogen we als lezer soms een hoofdstuk lezen vanuit het perspectief van de moordenaar en dat is altijd extra interessant. Ondanks dat, weet je niet hoe het verhaal uiteindelijk zal aflopen.
Zoals je misschien kunt merken, ben ik een fan van het werk van Robert Bryndza. Ik heb genoten van Vallend duister, ondanks dat het niet de beste thriller is die ik ooit heb gelezen. De boeken van deze auteur lezen als een trein en zijn moeilijk weg te leggen. Een echte aanrader dus.
Liefs!
