In augustus deed ik mee aan de blogtour van Hartendief van auteur Emma Anna. Al snel vroeg ze of ik ook het tweede deel van de Hartendief-serie wilde lezen: Rovershart. Omdat ik het eerste deel goed vond en erg benieuwd was naar deel twee, zei ik volmondig ja. Ben ik net zo enthousiast over het tweede deel van deze serie?
‘Bij de kassa bad ik dat hij niet achter me stond, en toen ik even om durfde te kijken, zag ik hem nergens. Zou hij me straks bellen? Een bericht sturen? Stiekem, heel stiekem, hoopte ik het.’
Flaptekst
Artemis’ hart is niet alleen gestolen, maar nu ook gebroken. Haar vertrouwen in Jurre, maar vooral in zichzelf, is verdwenen. Alsof dat nog niet genoeg is, moet ze binnenkort ook weer gaan werken op de plek die ze zo vreest. Daisy, haar pleegmoeder, zorgt er niet bepaald voor dat Artemis’ sprookje ooit in de buurt van realiteit zal komen.
Jurre beseft dat hij (alweer) een van de grootste fouten in zijn leven heeft gemaakt, doordat hij het meisje voor wie hij is gevallen heeft voorgelogen. Hij wil niets liever dan het uitpraten en haar terugwinnen.
Maar is hun zomerfling het wel waard om voor te vechten? Artemis worstelt met wat ze wil en wie ze wil zijn en Jurre heeft te kampen met zijn ex, die hun dochter het liefst helemaal bij hem weg zou willen houden en daar zo haar redenen voor heeft…
Mijn mening
Toen het boek op mijn deurmat viel, was het meteen duidelijk dat dit het tweede deel van de Hartendief-serie was. De omslag van Rovershart past perfect bij de omslag van Hartendief en ik vind het fijn als een serie boeken bevat die ook echt bij elkaar horen. Staat zoveel leuker in de boekenkast. De titel van het boek vind ik, na het lezen, ook prima bij het boek passen.
Het boek heeft 328 bladzijden en is verdeeld in 35 hoofdstukken. De meeste hoofdstukken zijn geschreven vanuit het perspectief van Artemis, maar er zijn ook een aantal hoofdstukken waarin we meekijken vanuit het perspectief van Jurre. Deze verdeling is prettig en soms erg verhelderend. Dit was ook zo in het vorige boek.
Emma Anna houdt van tempo in haar boeken, maar weet op de juiste momenten te temporiseren. Persoonlijk vind ik dat heel fijn, want ik haak snel af als het te langdradig wordt. Haar schrijfstijl is vlot, makkelijk en ze weet de spanning in het boek te houden. Dit zorgt ervoor dat je blijft lezen en door het boek heen vliegt.
In mijn recensie van Hartendief gaf ik aan dat ik me stoorde aan de Engelse woorden in het boek. Ik vond dat in Rovershart al een stuk minder gelukkig. Ik heb me wel een beetje gestoord aan de dialogen in dit boek. De personen Artemis en Jurre kregen in dit deel wel meer diepgang, maar de dialogen die gevoerd werden tussen de personages hadden weinig inhoud. Voor mij als lezer wordt dan het verhaal ook minder realistisch en dat vind ik jammer.
In dit tweede deel waren de seksscènes ook heftiger en meer aanwezig dan in het eerste deel. Ik vind deze scenes te vergelijken met de seksscènes in Nederlandse films; niet super romantisch en soms een beetje plat. Ik heb me daar niet echt aan gestoord, maar mocht je hier niet van houden dan ben je in ieder geval gewaarschuwd.
Rovershart was een leuk boek om te lezen, maar persoonlijk vond ik Hartendief beter. Vooral omdat het boek, naar mijn idee, een stuk realistischer was. Binnenkort komt het derde deel van deze Hartendief-serie uit: Hartsvlucht. Natuurlijk ben ik erg benieuwd hoe het uiteindelijk af zal lopen tussen Artemis en Jurre en ik houd jullie graag op de hoogte.
Liefs!
P.S. Dit e-book is te lezen bij Rakuten Kobo (klik hier).
